رضا پناهی، نوجوان ۱۲ ساله سرافراز اهل کرج، نمونه‌ای از صداقت، ایمان و شجاعت بی‌نظیر بود.
او در سال ۱۳۴۸ در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود و از کودکی علاقه زیادی به مسائل دینی و مذهبی داشت. با شروع انقلاب اسلامی، رضا فراتر از سنش به مسائل اجتماعی و دینی فکر می‌کرد و با شور و شوق در بسیج و برنامه‌های انقلابی حضور داشت. با آغاز جنگ تحمیلی، علی‌رغم سن کم، با اصرار فراوان و دستکاری شناسنامه خود را به جبهه رساند، تا به همه ثابت کند که ایمان و غیرت سن و سال نمی‌شناسد.
مادرش از او به عنوان «کوچک مرد بزرگ» یاد می‌کند و همرزمانش همیشه از روحیه و رشادتش گفته‌اند. رضا با بخشیدن وسایلش و بخشیدن عکس به دوستش، خداحافظی آخر را کرد و در نهایت بر اثر اصابت خمپاره در قصرشیرین به شهادت رسید. زندگی و شهادت رضا پناهی الگویی راستین برای نوجوانان و جوانان امروز است، الگویی که نشان می‌دهد سن کم نمی‌تواند مانع بزرگی روح باشد. یادش جاودانه و راهش پررهرو باد.
