«وَ مَن قُتِلَ مظلوماً فَقَد جَعَلنا لِوَلِیِّهِ سُلطاناً...» (اسرا: ۳۳). ۷آذرماه ۱۴۰۳، مراسمی با شکوه با عنوان «ترور حقیقت» برگزار کردیم؛ برنامه‌ای که به‌منظور گرامیداشت یاد و خاطره بیش از ۲۰۰ خبرنگار مظلوم و شجاعی بود که در جنگ نابرابر رژیم صهیونیستی علیه مردم بی‌دفاع فلسطین، هدف حملات وحشیانه قرار گرفته و به شهادت رسیدند.
هدف ما، محکومیت صریح و بی‌پرده جنایات رژیم کودک‌کش صهیونیستی و رساندن صدای مظلومیت فلسطین به گوش جهانیان بود.
در آن زمان، برای اجرای این مراسم تأثیرگذار، به دنبال فردی بودیم که هم از دل رسانه باشد، هم زبان گویا و رسای حقیقت و هم آشنا به فضای انقلابی و ارزشی کشور. چه کسی شایسته‌تر از رمضانعلی چوبداری؟ ایشان مسئول روابط عمومی سپاه استان البرز بود، از فعالان رسانه‌ای پرتلاش و مجری بسیاری از برنامه‌ها و یادواره‌های شهدایی که با صلابت، متانت و آگاهی، همیشه سربلند از رسالتش بیرون آمده بود.
آن روز، با سخنانی کوبنده و جان‌سوز، اجرای مراسم را برعهده گرفت؛ صدایش پرطنین و زبانش گویای #حقیقت بود. او از ترور خبرنگاران گفت، از خاموش کردن فریاد حق‌طلبی، از جنایت‌های رژیمی که حتی از دوربین و قلم نیز می‌هراسد.
اما آن روز هرگز نمی‌دانستیم که چند ماه بعد، خود او نیز به خیل شهدای مظلوم این سرزمین خواهد پیوست.
دوشنبه، دوم تیرماه ۱۴۰۴، در اقدامی ددمنشانه و بزدلانه، رژیم صهیونیستی با حمله به ستاد سپاه استان البرز، یکی دیگر از فرزندان این ملت، یکی از پاسداران بی‌ادعای رسانه و روابط عمومی، رمضانعلی چوبداری عزیز را نیز به شهادت رساند. پازلی که با ترور خبرنگاران آغاز شد، با خون این مجری حقیقت‌گو کامل شد؛ و چه افتخار بزرگی که او در راه روشنگری، آگاهی‌بخشی و دفاع از حقیقت، جام شهادت را نوشید.
امروز، یاد و نام شهید رمضانعلی چوبداری نه تنها در حافظه ما، بلکه در تاریخ رسانه‌های انقلابی این سرزمین ثبت شد؛ مردی که خود فریاد حقیقت بود و با شهادتش نیز حقیقت را زنده نگه داشت.
خون شهید چوبداری، هزاران زبان و قلم را بیدار خواهد کرد.
راهش پررهرو و یادش گرامی.
ابراهیم نوروزی‌فر
