علیرضا دهقان پیشه، یکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس، در تاریخ 6 آذر 1348 در شهر ساوجبلاغ واقع در استان البرز به دنیا آمد. او در خانوادهای متدین و مملو از ارزشهای اسلامی پرورش یافت و از همان سالهای ابتدایی زندگی، با ایمان و تعهد، آیندهای درخشان را برای خود ساخت.
علیرضا در سنین نوجوانی، روحیهای بینظیر از ایثار و فداکاری نشان میداد. این ویژگیهای برجسته، او را در مسیر خدمت به کشور و دفاع از ارزشهای دینی هدایت کرد. زمانی که جنگ تحمیلی آغاز شد، جوانانی مانند او تصمیم گرفتند تا از خانواده، دوستان، و راحتی روزمره خود فاصله بگیرند و برای امنیت و آزادی کشور، در صف اول دفاع قرار گیرند.
او در سالهای جوانی خود تصمیم گرفت تا به جمع رزمندگان بپیوندد و در عملیاتی حساس شرکت کند. علیرضا دهقان پیشه در جریان عملیات کربلای 5 که یکی از مهمترین عملیاتهای دوران جنگ تحمیلی بود، شرکت کرد. این عملیات در منطقه شلمچه و با هدف بازپسگیری سرزمینی استراتژیک از دشمن بعثی انجام شد. در این عملیات، علیرضا با روحیهای بس شگرف و توانمندی معنوی که در شخصیت او مشهود بود، نقش ارزندهای ایفا کرد.
یکی از عناصر بسیار مهم در شناخت شخصیت این شهید بزرگوار، وصیتنامهای است که از او به یادگار مانده است. در این وصیتنامه، او از ایمان، عشق به خدا، و خدمت به جامعه صحبت میکند. او به خانوادهاش توصیه میکند که مراسم دفن او را بدون اندوه و با شادی برگزار کنند و از مردم میخواهد که به یاد خدا باشند و برای آزادسازی اسرا و رزمندگان دعا کنند. علیرضا در بخشهایی از این وصیتنامه مینویسد: “ای مردم، ببینید که جنازه من چیزی جز اسکلت و مقداری کفن نیست. بدانید که هیچ چیزی از دنیا به آخرت نمیبرید.”
عملیات کربلای 5، به عنوان یکی از موفقترین عملیاتهای دوران دفاع مقدس شناخته میشود. علیرضا دهقان پیشه در این نبرد حماسی، در تاریخ 2 بهمن 1365 به شهادت رسید و به جرگه شهدای گرانقدر ایران پیوست. محل شهادت او منطقه شلمچه در نزدیکی خرمشهر بود. پیکر او در گلزار شهدای عربآباد کوه به خاک سپرده شد و آرامگاهی برای یادآوری فداکاریاش برای مردم ایران شد.
این شهید بزرگوار، با زندگی و رفتار خود، الگویی از ایمان، فداکاری، و خدمت به جامعه ارائه داد. پیام زندگی او همچنان الهامبخش جوانان امروز است تا در راه حق و عدالت قدم بردارند و هیچگاه ارزشهای والای انسانی را فراموش نکنند.
زندگی و شهادت علیرضا دهقان پیشه به ما یادآوری میکند که ایثار و عشق به خدا، معنا و ارزش واقعی زندگی را تعیین میکند. او الگویی نهتنها برای زمان جنگ، بلکه برای هر عصری است که در آن انسانها به دنبال معنویت و مسئولیتپذیری در زندگی خود هستند.