شهیدی از دیار ابهر؛ روایتی از نقش احمد صدری در عملیات نصر و مقاومت هویزه

احمد صدری در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی در ابهر پرورش یافت. دوران نوجوانی و جوانی او مصادف با اوج گیری انقلاب اسلامی بود و فضای پرشور آن دوران، تأثیر عمیقی بر روح و جان این جوان گذاشت. با آغاز جنگ تحمیلی، احساس تکلیف و غیرت دینی او را بر آن داشت تا برای دفاع از کیان اسلامی و خاک وطن راهی جبهه‌ها شود. او که جوانی برومند و با ایمان بود، خود را به واحدهای نظامی مدافع میهن رساند و در منطقه جنوب، به ویژه در محور هویزه که در آن زمان تحت فشار شدید دشمن قرار داشت، مشغول خدمت شد.

عملیات نصر، در شرایطی آغاز شد که دشمن بعثی با تمام قوا در حال پیشروی در خاک خوزستان بود و شهرها و روستاهای این استان را هدف تهاجم وحشیانه خود قرار داده بود. هویزه، به عنوان یکی از نقاط استراتژیک منطقه، در معرض تهدید جدی قرار داشت. عملیات نصر با هدف شکستن محاصره احتمالی سوسنگرد و دفع تجاوز دشمن در محور هویزه طراحی شد. این عملیات، نیازمند روحیه بالای ایثار و فداکاری بود، چرا که نیروهای خودی از نظر تجهیزات در شرایط دشواری قرار داشتند، اما ایمان و اراده پولادین رزمندگان، عامل اصلی مقاومت بود.

شهید احمد صدری، یکی از همین رزمندگان با ایمان و اراده بود. هرچند جزئیات دقیقی از لحظه به لحظه حضور او در عملیات نصر در دست نیست، اما آنچه از کلیات زندگی و وصیت‌نامه او برمی‌آید، نشان‌دهنده روحیه جهادی و انقلابی عمیق اوست. او خود در فرازی از وصیت‌نامه‌اش با صراحت بیان می‌کند: “اگر من در جبهه نبودم از همه چیزها دور بودم و هرگز نمی‌فهمیدم انقلاب اسلامی چیست و اکنون می‌فهمم مسلمان بودن یعنی چه؟” این جمله، عمق تحول درونی و درک بالای او از اهداف انقلاب و جنگ را نشان می‌دهد. جبهه برای او تنها میدان جنگ نظامی نبود، بلکه دانشگاه خودسازی و معرفت بود.

او با دغدغه‌ای الهی و نه مادی پا به میدان گذاشت: “خدایا! تو شاهدی که من نه به خاطر پول نه به خاطر خودنمایی بلکه فقط به خاطر تو آمده‌ام.” این اخلاص، نیروی محرکه‌ای بود که او و هزاران جوان مانند او را قادر می‌ساخت تا در برابر دشمن تا بن دندان مسلح ایستادگی کنند. روحیه او، روحیه عاشقی حقیقی بود که راه حسین (ع) را سرلوحه خود قرار داده بود: “اکنون یوم‌الله دیگر است که پیرو یوم‌الله حسین(ع) اینک ما می‌گوییم: حسین جان! در فضای گرم خونین ایران‌زمین دست مردانگی مشت کرده و به ندای غریبی و تنهایی‌ات لبیک می‌گوییم. این روش یک عاشق حقیقی است باید اینگونه باشیم که کاری حسینی کرده‌ایم و پرچم خمینی را برافراشته و یار او شده‌ایم و غیر از این اگر باشیم یزیدی هستیم.” این باور عمیق به پیروی از مکتب عاشورا و همراهی با امام خمینی (ره)، عامل اصلی پایداری او در سخت‌ترین لحظات بود.

حضور نیروهای با ایمانی همچون شهید صدری در عملیات نصر، با وجود تمامی دشواری‌ها، به مقاومت منطقه هویزه و جلوگیری از سقوط کامل آن کمک شایانی کرد. روحیه ایثار و آمادگی برای شهادت در راه خدا، جوهره اصلی پیروزی‌های بعدی در جنگ بود و شهید صدری یکی از پیشگامان این مکتب بود. شهادت او در هویزه، گواهی بر این روحیه بود؛ روحیه‌ای که حاضر نبود در برابر دشمن کوتاه بیاید و انقلاب اسلامی را به هیچ قیمتی بفروشد، حتی اگر اعضای بدنش تکه‌تکه شود و در آتش بسوزد، همانطور که خود در وصیت‌نامه‌اش تاکید کرده است.

شهید احمد صدری در ۱۷ مهر ماه ۱۳۵۹، در منطقه عملیاتی هویزه به آرزوی دیرینه خود، یعنی شهادت در راه خدا دست یافت. پیکر پاک او در گلزار شهدای بی‌بی سکینه ابهر آرام گرفت، اما پیام و راه او، به ویژه از طریق وصیت‌نامه‌اش، همچنان زنده و راهگشاست. وصیت‌نامه او تنها یک متن برای بازماندگان نیست، بلکه یک منشور مبارزه و خودسازی است؛ از توصیه به مبارزه با شیطان و طلب هدایت از خدا تا دغدغه کودکان مظلوم و تاکید بر پشتیبانی از انقلاب و رهبر و رعایت حجاب و عفت.

شهید احمد صدری، نمونه‌ای از هزاران جوانی است که در آغاز جنگ، با کمترین امکانات اما با بزرگترین ایمان، در برابر تهاجم سراسری ایستادند و با خون خود، درخت نوپای انقلاب اسلامی را آبیاری کردند. نقش او و

همرزمانش در عملیات‌هایی چون نصر در منطقه حساس هویزه، نه تنها مانع از پیشروی بیشتر دشمن شد، بلکه الگویی از مقاومت و ایثار برای نسل‌های آینده آفرید. یاد و خاطره این شهید والامقام و تمامی شهدای عملیات نصر، همواره در تاریخ پر افتخار دفاع مقدس جاودان خواهد ماند.