روایت شیشه‌بر شهید؛ نادعلی طلعتی در دفاع از وطن

نادعلی در سال 1364 ازدواج کرد و صاحب یک فرزند شد. این دوره از زندگی او، با وجود مشغله‌های خانوادگی و کار، نشان از تعهد او به وظایف خانوادگی و اجتماعی‌اش داشت. اما عشق او به میهن و حس وظیفه نسبت به دفاع از خاک وطن، او را به جبهه‌های نبرد کشاند. نادعلی از طریق بسیج به خطوط مقدم جنگ اعزام شد تا سهمی در دفاع از کشور در برابر تجاوز دشمنان داشته باشد.

لغو مرخصی، نقطه اوج تعهد

یکی از لحظات برجسته زندگی این شهید بزرگوار، مرخصی‌ای است که هیچ‌گاه تحقق نیافت. او در یکی از مرخصی‌های خود راهی خانه شد، اما در ایستگاه راه‌آهن، به دلیل هجوم دشمن و نیاز فوری به نیروهای نظامی، دوباره فراخوانده شد و به جبهه بازگشت. این لحظه سینمایی از زندگی نادعلی در واقع اوج تعهد او به مسئولیتش بود. نه خانواده، نه استراحت و نه هیچ عامل دیگری نمی‌توانست عشق او به وطن و حس مسئولیتش را کمرنگ کند.

شهادت در عملیات سیدالشهدا

شهید طلعتی در عملیات سیدالشهدا (ع) در منطقه عملیاتی فکه به مقابله با نیروهای دشمن پرداخت. او به همراه رزمندگان دیگر، در این عملیات با تقدیری شجاعانه به نبرد پرداخت و در نهایت در تاریخ 12 اردیبهشت 1365، تنها دو روز پس از بازگشت به خط مقدم، بر اثر اصابت ترکش به گردن به شهادت رسید. شهادت او یادگاری از عزم رزمندگان ایرانی در برابر دشمن است.

پیکر مطهر نادعلی طلعتی در گلزار شهدای بی‌بی سکینه، شهرستان شهریار، منطقه صفادشت به خاک سپرده شد. این آرامگاه همواره مورد احترام خانواده، دوستان و تمامی کسانی است که روحیه ایثار و فداکاری او را می‌ستایند.

الهام‌بخش نسل امروز

زندگی شهید نادعلی طلعتی، علی‌رغم کوتاه بودنش، درس‌های بسیاری برای همه ما دارد. او در عین انجام مسئولیت خانواده‌ای که حاصل از عشق و ایمان بود، به نبرد برای حق و حقیقت رفت. در دنیای امروز، چنین داستان‌هایی از گذشته می‌تواند برای نسل جوان الهام‌بخش باشد. داستان او نه تنها روایتگر دفاع از خاک ایران است، بلکه نمایانگر امید و پایداری در برابر چالش‌های زندگی است.

نادعلی طلعتی، نامی است که با فداکاری، عشق به وطن، و شجاعت عجین شده است. او نمونه‌ای از جوانان دوران دفاع مقدس است که با امید و هدف دل به میدان‌های خطر زدند تا آینده‌ای آرام‌تر برای کشورشان بسازند.

در داوری تاریخ، روایت زندگی افرادی چون نادعلی طلعتی هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود. آنان ستایشگر رویش امید در دل‌های آزادگان و نماد ایستادگی در برابر سیاهی‌ها هستند. هر بار که به نام این شهید می‌اندیشیم، باید الهام بگیریم تا هر یک به سهم خود، ادامه‌دهنده راه آنان باشیم.