آرش عبدی - استان البرز با وجود در اختیار داشتن کلانشهری همچون کرج، اما به لحاظ توزیع امکانات در فقر نسبی به سر میبرد. به خصوص در حوزه ورزش، این موضوع نمود بیشتری پیدا میکند. میزان اماکن ورزشی به نسبت جمعیت استان البرز بسیار ناچیز است و در چنین شرایطی نمیتوان انتظار داشت ورزش این استان حال و روز خوبی داشته باشد. مشکلات مالی هیئتهای استانی به قدری زیاد است که برخی از آنها عملا در تعطیلی کامل به سر میبرند.
این استان در طی سالیان گذشته توانسته ورزشکاران بسیاری را در رشتههای مختلف ورزشی تیمهای ملی معرفی کند؛ به خصوص در تکواندو که تعداد مدال آوران البرزی در رقابتهای بینالمللی این رشته از بسیاری از کشورهای خارجی هم بیشتر است؛ اما آیا به نسبت این ظرفیت، تکواندو البرز به لحاظ امکانات شرایط خوبی دارد؟
در سایر هیئتهای استانی هم شرایط به همین منوال است. ژیمناستیک البرز که باید بیشترین توجه به آن شود به جهت سوءمدیریتی که سالها در این هیئت وجود داشته به گِل نشسته و باید دید تغییر ریاست میتواند ناجی آن شود یا خیر.
فوتبال هم به عنوان رشتهای پرطرفدار دچار روزمرگی شده است. طرفداران این رشته در البرز همچنان امیدوار به حضور یک تیم البرزی در لیگ برتر هستند. در گذشته تصمیماتی همچون حضور موقتی تیم فوتبال سایپا در البرز گرفته شد که اشتباه بود. در آن زمان تصور می شد که اگر تیمی همچون سایپا بازیهای خانگی خود را در لیگ برتر فوتبال به میزبانی البرز برگزار کند به این معناست که این استان دارای تیم لیگ برتری است. در نهایت هم نارنجیپوشان عطای حضورشان در البرز را لقایش بخشیدند.
شاید یکی از دلایلی که باعث شده از زمان تاسیس استان البرز، ورزش این استان نتواند مسیر درستی در پیش بگیرد انتخاب افراد اشتباهی برای مدیریت اداره کل ورزش و جوانان بوده است. هر چند با انتخاب حمیدرضا رضایی به عنوان مدیرکل ورزش و جوانان استان البرز که آشنایی کاملی با معضلات ورزش این استان دارد انتظار میرود عملکرد بهتری نسبت به همتایان پیشین خود داشته باشد و باید دید میتواند انتظارات را برآورده کند یا خیر. در میان همه این مدیران، تنها رضا گلمحمدی بود که حضورش در مدیریت ورزش البرز تاثیرات مثبتی به همراه داشت و رضایی که شنیده میشود تلاش زیادی برای تکرار آن روزها میکند کار سختی در این مسیر خواهد داشت.
یکی از مهمترین مواردی که میتواند ورزش استان البرز را به خصوص در حوزه قهرمانی فعالتر از قبل کند ایجاد ارتباط مناسب با فدراسیونهای ورزشی است. نباید اینگونه باشد که هیئت های استانی تصور کنند در میان سیاستهای اداره کل البرز و فدراسیونها گیر افتادهاند و باید تاوان دعواهای این نهادها را با یکدیگر بدهند. اگر این ارتباط به شکل سازنده ایجاد شود آن وقت است که میتوان از ظرفیتهای فدراسیونها در جهت فعالسازی هیئتهای استانی استفاده کرد. کسب میزبانی مسابقات بینالمللی یکی از همین ظرفیتهاست. برگزاری چنین رقابتهایی در وهله اول باعث خواهد شد زیرساختهای مربوط به آن رشته شرایط بهتری پیدا کند.
هر زمان هیئت های ورزشی توانستند رنگ آرامش به خود بگیرند آن وقت است که میتوان انتظار داشت برنامهریزیهای صورت گرفته توسط آنها عملیاتی خواهد شد و این موضوع، محقق نمیشود مگر با حمایتهای اداره کل ورزش و جوانان البرز. اینکه بر اساس یک سیاست اشتباه و البته خاک خورده تصور شود که افراد متمول ریاست هیئتهای استانی را بر عهده بگیرند سیاستی بود که در نهایت به شکست منجر شد. مدیریت در ورزش در وهله اول نیازمند شناخت درست از این حوزه است که در نهایت بتوان بر اساس ابزارها و پتانسیل موجود، در مسیر رفع معضلات و البته توانمندتر کردن نقاط قوت گام برداشت.
این سیاست میتواند نقشهای راهبردی برای مدیریت تازه نفس ورزش و جوانان البرز باشد؛ در غیر این صورت رضایی همچون بسیاری همتایان پیشین خود نمیتواند گام مثبتی برای ورزش البرز بردارد. او باید نشان دهد که میتواند رویکردی متفاوت از مدیران پیشین در پیش بگیرد. ایجاد تحول اساسی در ساختار ورزش البرز نیازمند تصمیمهای جسورانه، برنامهریزی دقیق و همراهی با نخبگان ورزشی استان است. اگر او بتواند از تجربیات گذشته درس بگیرد و با نگاهی واقعگرایانه به مشکلات، راهحلهای عملی ارائه دهد، شانس بیشتری برای تغییر مسیر ورزش استان خواهد داشت. این مسیر نیازمند تعامل با فدراسیونها، جذب منابع مالی پایدار و مهمتر از همه، ایجاد اعتماد در جامعه ورزشی استان است. تنها در این صورت میتوان انتظار داشت که دوران طلایی مدیریت ورزشی البرز بار دیگر تکرار شود.