باهره حیدری - در سایه جنگ بی‌پایان رژیم صهیونیستی علیه غزه، روند توزیع کمک‌های بشردوستانه در این منطقه نه تنها مرهمی بر زخم‌های مردم نیست، بلکه به ابزاری برای تحقیر، کشتار و گرسنگی دادن سازمان‌یافته تبدیل شده است؛ گویی گرسنگی نیز حالا به یک سلاح جنگی بدل شده است.
مراکز توزیع غذا یا کشتارگاه انسانی؟
در حالی‌که طبق اصول بشردوستانه، کمک‌های غذایی باید دسترسی ایمن و بی‌طرفانه به نیازمندان داشته باشند، تصاویر و گزارش‌های منتشر شده از مراکز توزیع غذا در غزه، نشان می‌دهند که این مراکز، عملاً به «تله‌های مرگ» برای غیرنظامیان گرسنه تبدیل شده‌اند.
خبرگزاری الجزیره و آژانس خبری سند با انتشار تصاویر ماهواره‌ای از منطقه شاکوش در جنوب نوار غزه، بر خشونت و تیراندازی گسترده نظامیان رژیم صهیونیستی علیه صفوف مردم گرسنه تاکید کردند.
در مواردی، تنها در یک روز بیش از ۳۰ فلسطینی در هنگام انتظار برای دریافت یک کیسه آرد، هدف گلوله قرار گرفته و جان باخته‌اند. مسیر چند کیلومتری پیاده‌روی، گرمای طاقت‌فرسا، نبود نظم در توزیع، استفاده ارتش از گاز فلفل و تیراندازی‌های مستقیم، همگی چهره‌ای خونین از آنچه «کمک بشردوستانه» نامیده می‌شود، ترسیم کرده‌اند.
گزارش‌های رسمی: آمار تکان‌دهنده قربانیان «کمک»
طبق اعلام وزارت بهداشت فلسطین، تاکنون بیش از ۹۲۲ نفر در جریان روند توزیع کمک‌ها شهید و بیش از ۵۸۰۰ نفر زخمی شده‌اند. این ارقام به‌وضوح نشان می‌دهد که گرسنگی در غزه تنها یک بحران انسانی نیست، بلکه بخشی از سیاست نظامی‌شده رژیم صهیونیستی است.
سیاست گرسنگی جمعی؛ گواه یک جنایت برنامه‌ریزی‌شده
سازمان ملل متحد، آنروا و بسیاری از نهادهای حقوق بشری بین‌المللی با صدور بیانیه‌هایی تأکید کرده‌اند که طرح توزیع کمک‌ها توسط مؤسسه‌ای موسوم به «مؤسسه بشردوستانه غزه» ـ که بدون نظارت نهادهای بین‌المللی و به ابتکار اسرائیل و آمریکا راه‌اندازی شده ـ ابزاری سیاسی برای تحقیر، محاصره و پاکسازی تدریجی مردم غزه است.
آنروا در بیانیه‌ای شدیداللحن تأکید کرده که اجرای این سیستم توزیع، “بی‌رحمانه” بوده و عملاً جان‌های بیشتری را گرفته تا آنکه نجات دهد.
نسل‌کشی نوزادان با ابزار تحریم شیرخشک
در یکی از دردناک‌ترین ابعاد بحران انسانی غزه، بیش از ۱۰۰ هزار کودک زیر دو سال، از جمله ۴۰ هزار نوزاد، به دلیل قطع کامل واردات شیرخشک و مکمل‌های غذایی، در معرض مرگ قریب‌الوقوع قرار گرفته‌اند. گزارش‌ها حاکی از آن است که مادران ناچارند نوزادان خود را تنها با آب تغذیه کنند.
طبق اعلام رسمی، تاکنون ۱۲۲ مورد مرگ ناشی از سوءتغذیه ثبت شده که اکثریت آنها کودکان هستند. بیمارستان‌های غزه با نبود دارو، تجهیزات و حتی آب سالم، عملاً در ارائه خدمات درمانی ناتوان شده‌اند.
سیاست نابودی کمک‌ها؛ جنایتی که مخفی نماند
در اقدامی که خشم جهانی را برانگیخته، منابع رسمی صهیونیستی از نابودی هزاران تن مواد غذایی و پزشکی که برای ساکنان غزه ارسال شده بود، پرده برداشتند. بسته‌های امدادی که در گرمای سوزان انبار شده‌اند، به‌جای رساندن به مردم، توسط ارتش اسرائیل از بین رفته‌اند؛ جنایتی بی‌سابقه در میانه قحطی.
واکنش‌های جهانی: از تظاهرات تا هشدارها
افکار عمومی جهانی، شخصیت‌های مذهبی مانند آیت‌الله سیستانی و حتی رسانه‌های غربی همچون اکونومیست، بر ماهیت غیرانسانی این جنگ و سیاست گرسنگی‌دهی رژیم صهیونیستی تأکید کرده‌اند. این نشریه انگلیسی ضمن توصیف ادامه جنگ به عنوان «مایه ننگ»، خواستار استفاده از فشار ایالات متحده برای پایان این فاجعه شده است.
کشتی حامل کمک‌های مردمی با نام «حنظله» نیز به‌عنوان نمادی از مقاومت جهانی، در حال شکستن محاصره است. با وجود تهدید ۳۰ پهپاد صهیونیستی، فعالان انسانی همچنان در راه رساندن صدای مردم محاصره‌شده هستند.
بشردوستی به مثابه ابزار سرکوب؟
تحلیل وضعیت کنونی غزه نشان می‌دهد که کمک‌های بشردوستانه، در غیاب نظارت بین‌المللی، به ابزاری برای تحقیر، کشتار و پاکسازی جمعی تبدیل شده‌اند. سیاست گرسنگی نه یک پیامد ناخواسته، بلکه بخشی طراحی‌شده از راهبرد جنگی رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا است.
سکوت جهانی، به‌ویژه در جهان غرب، در برابر چنین فاجعه‌ای، همدستی در جنایت است؛ آن‌هم در زمانی که جامعه جهانی بیش از هر زمان دیگری نیازمند احیای وجدان و اقدام مشترک انسانی است.
